- znacząc|y
- Ⅰ pa ⇒ znaczyć Ⅱ adj. 1. (porozumiewawczy) [gest, spojrzenie, uśmiech, mina] knowing, meaningful 2. (ważny) [rola, pozycja, osiągnięcie, autorytet] significant
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
znacząc|y
Look at other dictionaries:
odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… … Słownik języka polskiego
odznaczać — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od znaczać] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odznaczaćam, odznaczaća, odznaczaćają, odznaczaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– odznaczyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIa, odznaczaćczę, odznaczaćczy, odznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odznaczać — [wym. od znaczać] ndk I, odznaczaćam, odznaczaćasz, odznaczaćają, odznaczaćaj, odznaczaćał, odznaczaćany forma ndk czas. odznaczyć (p.) odznaczać się 1. forma ndk czas. odznaczyć się w zn. 1. 2. «wyróżniać się czymś, mieć jakąś właściwość, cechę… … Słownik języka polskiego
odznaczać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od znaczać się] {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} różnić się czymś wyraźnie; wyróżniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odznaczała się wdziękiem. Jego głos odznaczał się wyjątkowym brzmieniem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
